Zivilia - Dunia Akhirat

Kala harta tahta berlimpah
Di kerajaan dunia
Kau berikan kepadaku
Ku terlupa

Aku bagai musafir
Tanpa bekal tiada arah
Di perbudak kemewahan dunia
Ku terlupa

Sampai suatu saat
Dan kau ambil semua
Dan ku sadari semua bukan milikku

Dunia dunia
Seakan abadi
Ku puja dan ku kejar
Hingga sombongkan diriku

Akhirat akhirat
Aku abaikan
Terbuai megahnya dunia
Hingga ku terlupa tujuanku

Aku bagai musafir
Tanpa bekal tiada arah
Di perbudak kemewahan dunia
Ku terlupa

Dunia dunia
Seakan abadi
Ku puja dan ku kejar
Hingga sombongkan diriku

Akhirat akhirat
Aku abaikan
Terbuai megahnya dunia
Hingga ku terlupa

Hanya Engkau tempatku kembali Ya Rabbi

Dunia dunia
Akhir akhirat

Dunia dunia
Seakan abadi
Ku puja dan ku kejar
Hingga sombongkan diriku

Akhirat akhirat
Aku abaikan
Terbuai megahnya dunia
Hingga ku terlupa Ya Rabbi