Zivilia - Dunia Akhirat
Kala harta tahta berlimpah
Di kerajaan dunia
Kau berikan kepadaku
Ku terlupa
Aku bagai musafir
Tanpa bekal tiada arah
Di perbudak kemewahan dunia
Ku terlupa
Sampai suatu saat
Dan kau ambil semua
Dan ku sadari semua bukan milikku
Dunia dunia
Seakan abadi
Ku puja dan ku kejar
Hingga sombongkan diriku
Akhirat akhirat
Aku abaikan
Terbuai megahnya dunia
Hingga ku terlupa tujuanku
Aku bagai musafir
Tanpa bekal tiada arah
Di perbudak kemewahan dunia
Ku terlupa
Dunia dunia
Seakan abadi
Ku puja dan ku kejar
Hingga sombongkan diriku
Akhirat akhirat
Aku abaikan
Terbuai megahnya dunia
Hingga ku terlupa
Hanya Engkau tempatku kembali Ya Rabbi
Dunia dunia
Akhir akhirat
Dunia dunia
Seakan abadi
Ku puja dan ku kejar
Hingga sombongkan diriku
Akhirat akhirat
Aku abaikan
Terbuai megahnya dunia
Hingga ku terlupa Ya Rabbi